از موشک بزرگ کره شمالی چه می دانیم؟ - مجله فناوری

هفتاد و پنجمین سالگرد تاسیس حزب کارگران کره همراه بود با رژه نظامی بی سابقه ای که درست در نیمه شب شروع شد.

این رویداد که با وسواس برنامه ریزی شده بود از تمامی ویژگی های مرسوم نمایش های انسانی کره شمالی برخوردار بود. سخنرانی کیم جونگ اون، رهبر این کشور، نیز به طور عجیبی احساسی بود و او هنگامی که داشت از مبارزات کشورش سخن می گفت چند بار به گریه افتاد.

در خاتمه این رژه نیز از بزرگترین موشک بالستیک قاره پیمای کره شمالی رونمایی شد.

سلاح استراتژیک موعود کیم

کیم جونگ اون روز 1 ژانویه 2020 در سخنرانی سال نو خود اظهار داشت که کره شمالی سامانه های تسلیحاتی پیشرفته ای در دست توسعه دارد که فقط کشور های پیشرفته به آن ها دسترسی دارند.

او تعیینا به یک سامانه تسلیحاتی استراتژیک - یعنی هسته ای - که در دست ساخت است اشاره نمود.

کیم خیلی واضح این اسلحه را به ایالات متحده پیوند زد و اعلام کرد که در آینده، هر چه ایالات متحده زمان بیشتری هدر دهد و در عادی سازی روابطش با جمهوری دموکراتیک خلق کره درنگ کند، موقعیتش در برابر کشور ما ضعیفتر خواهد شد. فرایند رشد جمهوری دموکراتیک خلق کره، فرای پیش بینی ها است و کار آمریکا بیش از گذشته به بن بست کشیده خواهد شد.

این موشک بالستیک قاره پیما همان سلاح استراتژیک موعود کیم جونگ اون است. هدفی جز ایالات متحده ندارد، و واکنشی بی بازگشت به شکست مذاکرات با دولت ترامپ است.

تهدید جدید برای سامانه دفاع موشکی آمریکا

کره شمالی تا به حال دو موشک قاره پیما را آزمایش نموده است. هواسونگ-14 دو بار در سال 2017 آزمایش شد و بردی معادل 10 هزار کیلومتر دارد و می تواند تقریبا تمام اروپای شرقی و حدود نیمی از ایالات متحده را هدف بگیرد و یک کلاهک هسته ای حمل کند.

هواسونگ-15 نیز در سال 2017 آزمایش شد و بردش 13 هزار کیلومتر است، لذا می تواند تمامی خاک آمریکا را با یک کلاهک هسته ای هدف قرار دهد.

این موشک جدید که هنوز آزمایش نشده است نیز موشکی دو مرحله ای با سوخت مایع است، اما نسبت به هواسونگ-15 طول و قطر بیشتری دارد.

تا وقتی پرده از موتور های این موشک برداشته گردد یا آزمایشی صورت بگیرد، بعید است که به برد دقیق آن پی ببریم.

اما طراحی این موشک به خوبی مقصود کره شمالی را تعیین می نماید: آن ها دیگر احتیاجی به افزایش برد موشک های خود ندارند.

کوشششان در عوض روی پرتاب چند کلاهک با یک موشک متمرکز شده است. این اتفاق ضربه دیگری بر پیکر سامانه های دفاع موشکی آمریکا خواهد بود که همین حالا نیز مسائل زیادی دارند، چرا که هر کلاهک هسته ای پرتاب چند موشک رهگیر را الزامی می نماید.

کشور های دارای تسلیحات هسته ای پیشرفته از سامانه های هدف گیری مستقل چندگانه استفاده می نمایند و حالا کره شمالی می خواهد به جمع آن ها اضافه گردد.

مساله نگران نماینده فوری

البته هنوز پرسش هایی پیرامون طراحی این موشک قاره پیما وجود دارد و به همین خاطر معلوم نیست که کی آزمایش یا عملیاتی می گردد. اما کشنده (حمل نماینده) حامل این موشک محل دلواپسی فوری است.

یکی از مسائلی که توان کره شمالی در نبرد هسته ای را محدود می نماید تعداد پرتابگر های این کشور است. تعداد موشک هایی که شما می توانید پرتاب کنید با تعداد پرتابگرهایتان برابر است.

ایالات متحده تخمین می زند که کره شمالی حداکثر می تواند 12 موشک قاره پیما پرتاب کند. این محاسبه بر پایه این پیش فرض است که هر کدام از شش پرتابگر شناسایی شده این کشور یک موشک قاره پیما پرتاب می نماید و سپس کوشش می نماید تا پیش از حمله تلافی جویانه آمریکا یک موشک دیگر نیز پرتاب کند.

در سال 2010، کره شمالی قاچاقی شش کشنده سنگین از چین وارد کرد و با نصب دستگاه های هیدرولیکی آن ها را به کشنده های پرتابگر تبدیل کرد. کره شمالی از این کشنده ها برای نمایش، حمل و پرتاب موشک های قاره پیما استفاده نموده است.

ارزش این کشنده ها چنان زیاد است که پیش از پرتاب موشک از محل دور می شوند، چرا که اگر پرتاب موشک با موفقیت انجام نگردد جایگزین کردن آن ها بسیار سخت خواهد بود.

این رژه نخستین باری بود که ما شاهد حضور بیش از شش کشنده بودیم و این کشنده های جدید تغییرات بسیاری نموده بوند.

لذا واضح است که کره شمالی همچنان می تواند با وجود تحریم ها و محدودیت های صادراتی قطعات لازم برای پرتابگر های سنگین را تهیه کند. همچنین واضح است که این کشور با توسعه بخش فراوری خود می تواند پرتابگر های خود را در داخل تغییر دهد و بلکه بسازد.

موشک قاره پیمای جدید کره شمالی که در سالی سخت ساخته شده است حاوی پیامی تعیین برای جهانیان است: این کشور، رهبرش و توانایی های فنی مردمش را دست کم نگیرید.