استعفای دردسرسازِ الحریری؛ از مخالفت حزب الله تا فشارهای خارجی

به گزارش مجله فناوری، خبرنگاران، گروه بین الملل ـ رامین حسین آبادیان: سعد الحریری نخست وزیر لبنان امروز سه شنبه اقدام غیرمنتظره ای را انجام داد. وی با حضور در کاخ ریاست جمهوری لبنان (بعبعدا) استعفای خود را به طور کتبی به میشل عون، رئیس جمهوری لبنان تحویل داد.

استعفای دردسرسازِ الحریری؛ از مخالفت حزب الله تا فشارهای خارجی

گفته شده که الحریری پس از تحویل استعفای خود، کاخ ریاست جمهوری را بدون هیچ توضیحی ترک نموده است. در حالی که پذیرش استعفای نخست وزیر لبنان مشروط به امضا و تائید نهایی رئیس جمهور این کشور است.

حریری پیش از حضور در کاخ ریاست جمهوری لبنان، در سخنانی اعلام نموده بود که من در طی مدت گذشته کوشش کردم که راهی بیابم و به ندای مردم گوش کنم و حامی کشور باشم و امروز به بن بست رسیدم.

وی اضافه کرد: به کاخ بعبدا برای تقدیم استعفایم به میشل عون رئیس جمهور می روم. حریری از همه لبنانی خواست که حامی ثبات داخلی باشند و مانع از بحرانی شدن اوضاع مالی شوند. وی خطاب به سیاستمداران گفت: وظیفه ما پیشگیری از فروپاشی اقتصاد و حمایت از لبنان در آتش مسائل است. مناصب گذری هستند و مهم کرامت و سلامت کشور است. طبق قانون اساسی لبنان رئیس جمهور می تواند که با استعفای حریری مخالفت کند یا از وی بخواهد که دست نگه دارد.

استعفای سعد الحریری از نخست وزیری لبنان درحالی انجام شد که این کشور امروز سیزدهمین روز اعتراضات را سپری کرد؛ اعتراضاتی که در واقع در بیان نارضایتی از عملکرد دولت در حوزه های مختلف مالی، آموزشی و اجتماعی برگزار شده و می شوند. در واقع، این دومین استعفای سعد الحریری طی دو سال اخیر است. وی در آبان ماه 1396 نیز یک هفته پس از سفری غیرمنتظره که به عربستان داشت، در شبکه العربیه ظاهر شد و با اعلام استعفایش، اظهارات بسیار تندی علیه ایران و حزب الله عنوان کرد. در واقع زمانی این استعفا مطرح شد که سعد حریری در حبس سعودی ها بود و در راستای منویات آنها استعفای خود را عنوان کرد.

دفتر میشل عون، رئیس جمهور لبنان در نخستین واکنش به استعفای نخست وزیر این کشور گفته است که رئیس جمهور فعلا درخواستی برای تشکیل کابینه جدید (کابینه سرپرستی) نخواهد داشت. یک منبع وابسته به دفتر رئیس جمهوری لبنان در عین حال اعلام نموده او در حال مطالعه نامه استعفای سعدحریری است.

واقعیت آن است که اقدام سعد الحریری در استعفا از سِمَت خود یک اقدام کاملا یکجانبه بوده است که می تواند پیامدهای وخیمی را در عرصه های مختلف به ویژه در عرصه سیاسی برای لبنان به دنبال داشته باشد. این اقدام می تواند موجب ایجاد خلأ قدرت در کشور گردد؛ درست همان چیزی که بیگانگان و در رأس آن ها ایالات متحده آمریکا و عربستان سعودی به دنبال آن هستند.

حتی سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان نیز اخیرا در سخنرانی خود بر مخالفت قاطعانه حزب الله با استعفای دولت تأکید نموده بود. نصرالله در مورد ایجاد خلأ قدرت در لبنان نیز هشدار داده و گفته بود: چنین خلأیی می تواند به هرج و مرج در این کشور و فروپاشی منجر گردد. ما از کشور در برابر خلأیی که می تواند به هرج و مرج و فروپاشی بیانجامد، حفاظت می کنیم. حزب الله لبنان با استعفای دولت و برگزاری انتخابات زودهنگام موافق نیست.

بنابراین، ناگفته پیداست که موضع حزب الله لبنان در قبال اقدام سعد الحریری، موضعی شفاف، صریح و قاطعانه است. حزب الله لبنان به خوبی از تبعات این اقدام مطلع بوده و می داند که دولت درست در شرایطی که می بایست به مطالبات مشروع مردمی گوش فرا داده و به خواسته های آنان جامه عمل بپوشاند، از زیر بار مسئولیتی که به دوش داشته شانه خالی نموده و استعفا داده است.

براساس آنچه که گفته شد، بدون شک سعد الحریری خود نیز به پیامدهای وخیم استعفایش و تأثیر آن در ظهور و بروز یک بحران عمیق در لبنان واقف بوده است. اما سؤالی که ذهن افکار عمومی را به خود مشغول ساخته این است که علیرغم مطلعی الحریری از پیامدهای اقدامش چرا وی در این برهه حساس از تاریخ سیاسی لبنان دست به چنین اقدامی زده است؟

در پاسخ به این سؤال باید گفت که استعفای نخست وزیر لبنان از سمت خود در واقع تحت فشارهای داخلی و خارجی انجام شده است. از زمان شروع اعتراضات در لبنان از 13 روز پیش، جریان 14 مارس فرصت برای عملیاتی ساختن اهداف خود در این کشور را بیش از پیش مناسب تلقی کرد و لذا فشارهایش به سعد الحریری برای استعفا از پست نخست وزیری را کلید زد. اکنون نیز که شخصیت های جریان 14 مارس حمایت خود از استعفایِ دردسرساز الحریری را اعلام نموده اند، نقش این جریان در اقدام حریری بیش از پیش آشکار شده است.

به عنوان نمونه، سمیر جعجع رئیس حزب نیروهای لبنانی در واکنش به استعفای حریری گفت: سعدالحریری با استعفای خود در راستای همراهی با خواسته های شدید مردم کار خوبی انجام داد!

وی که از جمله کسانی بود که از همان ابتدا فشارهای زیادی را به حریری برای استعفا وارد می کرد، اضافه کرد: گام بعدی و اساسی برای خروج از بحران، تتشکیل دولت جدید است! جعجع خواهان تشکیل دولت تکنوکرات مستقل از احزاب سیاسی لبنان شد.

درهمین حال، سامی الجمیل، رئیس حزب الکتائب وابسته به جریان 14 مارس نیز در سخنانی تعجب برانگیز گفت: استعفای حریری یک تصمیم تاریخی در شرایط تاریخی است! وی در ادامه همچنین اضافه کرد: استعفای حریری احترام به اراده جامعه و شروعی برای تغییر راستا است!

این مواضع درحالی است که احزاب و جریان های سیاسی 8 مارس (هوادار مقاومت) تاکید نموده بودند که سعد الحریری باید بماند و سیاست های اشتباه مالی را اصلاح نموده و در راستای جبران آن کوشش کند. آن ها همچنین اعلام نموده بودند که الحریری باید بسته اصلاحی را که خود اعلام نموده بود، پیاده کند و به نوعی مسئولیت تمام مسائل و بحران مالی انباشت شده در دوران ریاست خود را برعهده بگیرد.

علاوه بر فشارهای داخلی که بدان اشاره شد، بدون شک نقش عربستان سعودی و امارات متحده عربی در اقدام سعد الحریری بی تأثیر نبوده است. همانگونه که پیشتر گفته شد، الحریری در آبان ماه 1396 نیز یک هفته پس از سفری غیرمنتظره که به عربستان داشت، در شبکه العربیه ظاهر شد و استعفایش را اظهار داشت. فشارهای خارجی بر الحریری به ویژه از سوی عربستان سعودی برای استعفا از نخست وزیری را می توان در نوع پوشش رسانه های رسمی وابسته به آن ها جستجو کرد.

به عنوان نمونه، طی روزهای اخیر شبکه های رسمی وابسته به دربار سعودی نظیر العربیه و الحدث با پوشش روزانه حوادث لبنان و پُرتنش جلوه دادن این حوادث، به طور گسترده از استعفای قریب الوقوع الحریری از سمت خود خبر می دادند؛ مسأله ای که باعث شد تا کارشناسان و ناظران تحولات سیاسی از آن به عنوان لحظه شماری عربستان سعودی و متحدانش برای استعفای حریری از پست خود، یاد نمایند.

منبع: خبرگزاری مهر
انتشار: 27 آذر 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: silax.ir شناسه مطلب: 42

به "استعفای دردسرسازِ الحریری؛ از مخالفت حزب الله تا فشارهای خارجی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "استعفای دردسرسازِ الحریری؛ از مخالفت حزب الله تا فشارهای خارجی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید