سرنوشت های آلمانی های مقیم ایران در سال های بین دو جنگ جهانی - مجله فناوری

به گزارش گروه فرهنگی خبرنگاران، نشست آلمانی های مقیم ایران در بین دو جنگ جهانی و سرنوشتشان در زندان های جنگی استرالیا با حضور علی محمد طرفداری رئیس گروه پژوهش های ایران شناسی و اسلام شناسی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران و پدرام خسرونژاد استاد و پژوهشگر دانشگاه سیدنی غربی به صورت آنلاین در اندیشگاه سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران برگزار گردید.

در ابتدای این نشست آنلاین علی محمد طرفداری به آنالیز زندگی آلمانی ها در فاصله جنگ جهانی اول و دوم در ایران پرداخت و گفت: از سرنوشت بسیاری از کشورهای غربی در بین جنگ جهانی اول و دوم خبری اطلاعات دقیقی وجود ندارد. سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران بنا دارد با همکاری دانشگاه سیدنی غربی استرالیا با آنالیز زندگی آلمانی هایی که در فاصله جنگ جهانی اول و دوم در ایران اقامت داشتند به آنالیز از تاریخ ایران در آن دوره زمانی بپردازیم.

وی ادامه داد: هم اکنون در شروع راه هستیم و قرار بود زودتر این پروژه را عملیاتی کنیم اما به دلیل شیوع ویروس کرونا این طرح متوقف شد و در کوشش هستیم در ادامه راستا و با بهبود یافتن شرایط، برنامه هایی مانند برگزاری کارگاه های آموزشی، نشست های تخصصی، برگزاری نمایشگاه عکس را برگزار کنیم. با توجه به همکاری هایی که بین سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران و دانشگاه سیدنی غربی استرالیا به وجود آمده خروجی هایی در قالب کتاب مجموعه روایت های تاریخ شفاهی یا ساخت فیلمی مستند خواهیم داشت.

در ادامه این نشست خسرونژاد استاد و پژوهشگر دانشگاه سیدنی غربی به شرح جمع آوری اطلاعات به منظور مصاحبه تاریخ شفاهی زندگی آلمانی ها در ایران اشاره نمود و گفت: این پژوهش به طور کامل مبتنی بر روش شناسی مردمی است و دارای زیرگروه های مردم شناسی فرهنگی و اجتماعی، مردم شناسی تصویری و مردم شناسی متقابل است که برای پیشبرد این پژوهش به روش سوم عمل کردیم.

وی افزود: جمع آوری اطلاعات و داده های این طرح 10 ماه به طول انجامید و در این مدت با شناسایی 10 خانواده آلمانی که بین سال های 1314 تا 1320 در ایران زندگی می کردند؛ مصاحبه های مربوطه و اطلاعات لازم را جمع آوری شده است. همچنین تا اکنون توانسته ایم 20 درصد از اطلاعات به دست آمده را به وسیله آرشیوهای باقیمانده از آلمانی های مقیم ایران تهیه و تنظیم کنیم و 80 درصد باقی مانده را نیز به وسیله انجام مصاحبه به عنوان تاریخ شفاهی به دست آورده ایم. در میان جست وجوها به منابع ارزشمند دیگری چون دایرة المعارف هنرهای بومی علم و صنایع ایران که توسط یک متخصص آلمانی گردآوری شده بود و شامل 5 هزار عکس، 3 هزار نگاتیو و 10 هزار فیش، نامه و مکاتبات با ایران می گردد؛ دست پیدا کردیم.

خسرونژاد ادامه داد: بر اساس اطلاعات به دست آمده 5 تا 10 هزار آلمانی در سال های 1314 تا 1320 در ایران زندگی می کردند شدند و در خاطرات خود از ایران به عنوان سرزمینی مناسب برای گذراندن زندگی، کار، تحصیلات و تشکیل خانواده یاد کردند و در عین حال توانستند فعالیت های عمرانی بسیاری در ایران به انجام برسانند.

وی افزود: به دنبال جنگ جهانی دوم و دستور چرچیل در آبان ماه 1320 تعدادی از آلمانی های مقیم ایران به استرالیا فرستاده شدند.

استاد و پژوهشگر دانشگاه سیدنی غربی گفت: بی تردید منابع بسیاری از این افراد در ایران جامانده است و ما در کوشش هستیم با بهره مندی از روش مردم شناسی متقابل بخشی از تاریخ را احیا کنیم. زمان دقیقی را برای خروجی این طرح نمی توان معین کرد اما پیش بینی می گردد طی 2 سال آینده با مشارکت سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران و دانشگاه سیدنی غربی استرالیا به منظور گردآوری مستندات باقیمانده از متخصصان آلمانی مقیم ایران به نتایج قابل ملاحظه ای دست پیدا کنیم.