کهکشان ما ممکن است بخشی از ساختاری بسیار بزرگ تر باشد که مدل های کیهان شناسی را به چالش می کشد
به گزارش مجله فناوری، تحقیقات نو نشان می دهد که کهکشان راه شیری، بخش کوچکی از ساختاری بزرگ تر از آنچه تا به امروز تصور می کردیم، است. این یافته اگر به وسیله تحقیقات بیشتر تأیید گردد، می تواند نشان دهد که مدل های ما از تکامل دنیا به طور کامل صحیح نیستند.
ساختارهای کیهانی، بزرگ تر از آنچه تا کنون فکر می کردیم، هستند
در طول زمان، دانشمندان کیهان شناسی متوجه شدند که کهکشان راه شیری بخشی از ساختارهای بزرگ تر تشکیل شده به وسیله گرانش است. همانطور که زمین به دور خورشید می چرخد و خورشید بخشی از کهکشان راه شیری است، کهکشان ما نیز به همراه کهکشان های کوچک تر و آندرومدا (Andromeda) در گروه محلی قرار گرفته است.
اما این تنها شروع است. گروه محلی در لبه ای از خوشه بزرگ ویرگو (Virgo Supercluster) قرار گرفته است که خود بخشی از یک ساختار بزرگ تر به نام لانی آکیا (Laniakea) است. بر اساس تحقیق نو، این ساختار نیز درون یک حوضه جاذبه (Basin of Attraction) بزرگ تر قرار گرفته است که حجمی ده برابر بزرگ تر از آنچه قبلاً شناخته بودیم، دارد.
حوضه های جاذبه: ساختارهای بزرگ
در تحقیق اخیر، تیمی از دانشمندان به مطالعه حرکات 56,000 کهکشان پرداختند و سعی کردند نقشه ای احتمالی از دنیا محلی ایجاد نمایند. با استفاده از داده های موجود و شبیه سازی های صورت گرفته، آنها متوجه شدند که دنیا ما مانند یک شبکه بزرگ است که کهکشان ها در طول رشته هایی به یکدیگر متصل شده اند و در نقاطی که نیروهای گرانشی آنها را به هم می کشانند، جمع می شوند.
تبلیغ متنی
ویزای مولتی آلمان
-
دلیل و عوارض مشکل پزشکی از چیست؟
محققان کشف کردند که حوضه های جاذبه شامل ساختارهای غول آسا هستند، از جمله جاذب بزرگ (Great Attractor) که پیش تر شناخته شده بود. بعلاوه شواهدی از وجود حوضه ای در نزدیکی خوشه افیوخوس (Ophiuchus) وجود دارد که در پشت مرکز کهکشان راه شیری قرار گرفته است. این حوضه احتمالاً شامل جاذب بزرگ و ساختار لانی آکیا نیز هست.
پیامدهای تحقیق برای مدل های کیهان شناسی
این یافته ها نشان می دهد که ساختارهای بزرگ کیهانی می توانند چالش هایی برای مدل های کنونی ما از دنیا ایجاد نمایند. بر اساس آنچه در زمینه تابش پس زمینه کیهانی (Cosmic Microwave Background) می بینیم، ساختارها نمی توانند بزرگ تر از یک مقدار خاص شوند، اما این یافته ها نشان می دهند که ممکن است این فرض نادرست باشد.
برای تأیید این نتایج، تحقیقات بیشتری ضروری است. کشف ساختارهایی این چنین بزرگ می تواند درک ما از دنیا را به شکل اساسی تغییر دهد. آن طور که نوام لیبِسکایند (Noam Libeskind) از مؤسسه آستروفیزیک پوتسدام (Leibniz Institute for Astrophysics Potsdam) شرح می دهد، این احتمال که کهکشان ما بخشی از یک ساختار بسیار بزرگ تر باشد، هیجان انگیز است.
منبع: یک پزشک