چه چیزی باعث کمبود آنتی بیوتیک می گردد؟
به گزارش مجله فناوری، کمبود دارو مشکل مهمی در سراسر دنیا است که بر رفاه بیماران و هزینه های درمان تاثیر می گذارد. نتیجه یک نظرسنجی در سال 2021 میلادی از داروسازان محلی در 27 کشور اروپایی تایید نموده بود که کمبود آنتی بیوتیک مسئله ای پایدار است.
به گزارش خبرنگاران به نقل از کانورسیشن، کمبود فعلی آنتی بیوتیک ها می تواند اثرات منفی بر بیماران داشته باشد و نگرانی های بهداشت عمومی را افزایش دهد. بنابراین، باید پرسید چه عاملی باعث کمبود آنتی بیوتیک ها می گردد و چه کاری می توانیم انجام دهیم تا اطمینان حاصل کنیم افرادی که به آنتی بیوتیک احتیاج دارند می توانند به آنتی بیوتیک های مناسب دسترسی داشته باشند؟
نتایج پژوهش ها در خصوص کمبود دارو نشان می دهند که مسائل عرضه آنتی بیوتیک ها از بسیاری جهات تفاوتی با سایر موارد کمبود دارو ندارد و در نتیجه مسائل عرضه و تقاضا هستند. در سمت تقاضا تغییر الگو های عفونت و احتمالا ادامه سرماخوردگی به مصرف بیش از حد معمول آنتی بیوتیک ها دامن زده است.
برای مثال، در بریتانیا کارشناسان پزشکی شرح داده اند که موارد ابتلا به مخملک (یک بیماری باکتریایی است که در افرادی مبتلا به گلو درد استرپتوکوکی ایجاد می گردد) و استرپتوکوک A معمولا در سال تازه افزایش می یابند. با این وجود، به نظر می رسد تغییر سطوح ایمنی در جمعیت در ارتباط با شیوع ویروس کووید بر چرخه عفونت تاثیرگذار بوده است.
افزایش زودتر از حد معمول بیماری تا حد زیادی غیرمنتظره بود و باعث برهم خوردن پیش بینی های مرتبط با تقاضا شد و برنامه های فراوریکنندگان دارو را مختل کرد. بر این اساس، داروخانه ها مسائلی را در تامین منابع آنتی بیوتیک کلیدی برای پاسخگویی به افزایش تقاضا گزارش داده اند.
علاوه بر این، تغییر الگوی نسخه نویسی و تجویز دارو می تواند به افزایش تقاضا بیانجامد. توصیه های اخیر در بریتانیا استفاده از آنتی بیوتیک ها را برای بچه ها در معرض خطر ابتلا به استرپتوکوک A به عنوان یک معیار کلی مجاز می داند که به نوبه خود احتمالا تقاضا برای پنی سیلین و آموکسی سیلین را افزایش می دهد.
در سمت عرضه اتکای بیش از حد به تعداد کمی از تامین کنندگان برای مواد فعال دارویی و سایر مواد خام تطابق تقاضای فعلی را برای فراوری کنندگان سخت ساخته است. یک چالش خاص، سیاست کووید صفر در چین و محدودیت هایی است که بر اثر آن بر فراوری و لجستیک اعمال شده است.
به طور گسترده تر، وابستگی شدید به بعضی کشور ها به عنوان منابع کلیدی برای تامین مواد اولیه و مواد خام مسئله مهمی است. چین و هند مجموعا بیش از 60 درصد از عرضه مواد فعال دارویی در سطح دنیا را در سال 2020 میلادی به خود اختصاص دادند. این سطح از تمرکز بازار عرضه می تواند در صورت مختل شدن زنجیره تامین دارو منجر به مسائل شدید گردد.
مسئله کلیدی دیگر آن است که بسیاری از آنتی بیوتیک ها به طور گسترده به عنوان ژنریک شناخته می شوند (ماده موثره دارویی با داروی برند تفاوت ندارد، اما سایر مواد تشکیل دهنده دارو که باعث شکل دهی، رنگ یا طعم بهتر دارو می شوند فرق می کنند) بسیار ارزان هستند.
اگرچه قیمت های پایین این آنتی بیوتیک ها را ارزان می سازد، اما جذابیت مالی را برای فراوریکنندگان کاهش می دهد، ممکن است عرضه چنین محصولاتی از نظر صرفه مالی دیگر منطقی نباشد و تصمیم به توقف فراوری آن گرفته گردد. افزایش هزینه های انرژی این چالش ها را تشدید می نماید، زیرا هزینه های فراوری را افزایش می دهد که باعث توقف فراوری بعضی از فراوریکنندگان آنتی بیوتیک شده است.
مسائل برای بیماران
اگر افراد نتوانند به آنتی بیوتیک های مورد احتیاج خود دسترسی پیدا کنند این امر منجر به موارد بیش تری از بیماری می گردد و در موارد بسیار جدی ممکن است تهدیدکننده زندگی باشد.
بیشتر محصولات مبتنی بر آموکسی سیلین و پنی سیلین آنتی بیوتیک های طیف محدود هستند به این معنی که مجموعه خاصی از عفونت ها را هدف قرار می دهند. کمبود این محصولات می تواند استفاده از آنتی بیوتیک های گسترده اثر یا وسیع الطیف را که برای درمان بسیاری از عفونت های باکتریایی مورد استفاده قرار می گیرند افزایش دهد.
اگرچه این نوع مصرف بهتر از درمان نشدن عفونت هاست با این وجود، آنتی بیوتیک های طیف گسترده خطر مقاومت ضد میکروبی را افزایش می دهند و درمان عفونت ها را در درازمدت چالش برانگیزتر خواهند ساخت.
چه کاری می توان انجام داد؟
با توجه به خطرات مربوط به سلامت عمومی لازم است که آنتی بیوتیک ها به جای نگهداری برای بیمارانی که فردا به آن احتیاج دارند به بیمارانی که امروز به آن احتیاج دارند ارائه شوند. اقدام فوری دولت ها این است که به طور فعال از احتکار دارو جلوگیری کنند.
دولت بریتانیا پیش تر اقداماتی را در این راستا انجام داده است و در این راستا داروخانه ها اطلاعات شان را با یکدیگر به اشتراک گذاشته و در صورت احتیاج با هم همکاری می کنند تا احتیاج های دارویی برطرف شوند. دولت هایی که هزینه های مرتبط با افزایش قیمت آنتی بیوتیک ها را به داروخانه ها بازپرداخت می کنند تا از حفظ حاشیه سود سالم اطمینان حاصل کنند می تواند به تداوم عرضه یاری کنند. هم چنین، متخصصان پزشکی می توانند دستورالعمل های نسخه نویسی را مورد ارزیابی مجدد قرار دهند تا استفاده از آنتی بیوتیک ها تنها در موارد ضروری تجویز گردد. این موضوع به مدیریت موثرتر تقاضا یاری می نماید.
هم چنین، دولت ها باید با فراوریکنندگان و عمده فروشان در سیاست های ذخیره سازی شان همکاری کنند. سرمایه گذاری در موجودی ذخیره انبار های آنتی بیوتیک ها با اندازه مناسب برای افزایش فصلی تقاضا می تواند به تامین کنندگان و متخصصان مراقبت های بهداشتی یاری کند تا زمانی که عدم تعادل بین عرضه و تقاضا رخ می دهد زمان کافی بخرند. هرگونه افزایش هزینه مرتبط با بازیگران زنجیره تامین که دارای ذخیره ایمنی هستند می تواند به وسیله پرداخت های مستقیم دولتی یا افزایش قیمت محصول پوشش داده گردد.
با این وجود، در نهایت برطرف کمبود دارو مستلزم بازنگری در سیستم های تدارکات برای ایجاد انگیزه در تامین امنیت و کاهش وابستگی به تامین کنندگان از راه دور مواد فعال و مواد خام است.
منبع: فرارو