روایت ایرانیان ساکن هند از طوفان کرونا - مجله فناوری

روزنامه ایران در ادامه نوشت: موج سهمگین پاندمی کرونا در هند طوفان به پا نموده است. ثبت بیش از 350 هزار نفر مبتلا و نزدیک به 3 هزار نفر فوتی در یک شبانه روز رکورد جدیدی است که هند در جهان به ثبت رسانده است. شهر 30 میلیونی دهلی در شمال هندوستان کانون پاندمی کرونا در این کشور است و همه تخت ­های بیمارستان ها پرشده و مراکز درمانی با کمبود شدید اکسیژن روبرو هستند. سوال عظیمی ذهن مردم جهان را درگیر نموده است. چرا کشور یک میلیارد و 374 میلیونی هند که در پاندمی اول پیروز به کنترل کرونا شده بود، این بار با فاجعه ای عظیم روبرو شده و بیش از 16 میلیون نفر در این کشور تا به امروز مبتلا شده اند؟

اوایل سال جدید میلادی دولت هند تصور کرد پیروز به کنترل کرونا شده است. با عادی انگاشتن شرایط، برداشتن قرنطینه و برگزاری گسترده مناسک مذهبی هندو ها و تجمعات انتخاباتی محلی آتش کرونا دوباره شعله ور شد. دکتر جواد قلم بر یکی از ایرانی های ساکن ایالت کارناتای هندوستان است. 15 سالی است که در شهر بنگلور زندگی و در دانشگاه در رشته مدیریت اقتصادی تدریس می نماید.

می گوید وقتی تعداد مبتلا ها به زیر 11 هزار نفر رسید و تزریق واکسن هم آغاز شد همه تصور کردند این سرانجام شیوع کرونا در هند است، اما آتش زیر خاکستر در کمتر از یک ماه شعله ور شد: سال گذشته و بعد از شیوع کرونا اواخر فوریه دولت هند 5 ماه قرنطینه در این کشور اجرا کرد. این قرنطینه سفت و سخت و برخورد شدید پلیس با نقض نماینده های پروتکل های بهداشتی باعث شد آمار مرگ و میر کم گردد. در قرنطینه مجبور شدم دوبار با موتور برای انجام کاری بیرون بروم و پلیس موتورم را توقیف کرد. این قرنطینه طولانی باعث شد اقتصاد هند بشدت آسیب ببیند.

صنایع کوچک و استارتاپ ها بیشترین آسیب را دیدند و خیلی از کارگران بیکار شدند. دولت توانست جلوی شیوع کرونا را بگیرد، اما نتوانست اقتصاد کشور را نجات بدهد. با آغاز تابستان درحالی که مردم و دولت تصور می کردند پیروز به مهار کرونا شده اند، تردد بین ایالت های مختلف هند آزاد شد. از طرف دیگر با گرم شدن هوا خیلی ها پروتکل های بهداشتی را رعایت نمی نمایند و ماسک نمی زنند.

برگزاری مراسم مذهبی غسل در رودخانه گنگ و برگزاری مسابقه کریکت و تجمعات انتخاباتی باعث شد تا طوفان کرونا ایالت های شاقتصادی هند را ویران کند. دکتر قلم بر با اشاره به اینکه دولت هند مغرور شده بود و برای قرنطینه و ممنوعیت برگزاری مراسم مذهبی دیر تصمیم گرفت، می گوید: میلیون ها هندو در مراسمی سه نوبت در رودخانه گنگ غسل می نمایند. بعد از برگزاری دو نوبت دولت مانع از ادامه آن شد. این کار فایده نداشت، چون میلیون ها نفر بدون ماسک در این مراسم حضور داشتند. از طرف دیگر مثل سال گذشته محدودیت ها سفت و محکم اجرا نمی گردد و مردم هم بدون توجه به شیوع کرونا که هر روز هم بیشتر می شد بدون ماسک به رستوران و تجمعات انتخاباتی می رفتند.

اکنون دولت تصمیم گرفت قرنطینه یک هفته ای در دهلی و خیلی از ایالت های مختلف هند اجرا کند. در شهر ما نیز قانون منع تردد از 9 شب تا 6 صبح اجرا می گردد و از غروب آدینه تا صبح روز دوشنبه همه شهر تعطیل است. با وجود اینکه هند یکی از عظیم ترین فراوری نماینده های واکسن کرونای آسترازنکا و بهارات است، ولی به دلیل جمعیت زیاد تا امروز تنها 2 درصد مردم واکسینه شده اند. دانشجویان ایرانی که بسیاری از آن ها در رشته های پزشکی تحصیل می نمایند، واکسن دریافت نموده اند. در دور اول به همه افراد بالای 60 سال و کادر درمان واکسن تزریق شد. به دلیل وخیم تر شدن اوضاع از سه شنبه به همه افراد بالای 18 سال هم واکسن تزریق می گردد. با این وجود دولت هند اعلام نموده 600 میلیون دوز واکسن احتیاج دارند و تا امروز نزدیک به 130 میلیون نفر واکسن زده ­اند.

شرایط دهلی وخیم است. همه بیمارستان ها پر شده و با کمبود اکسیژن روبرو هستند. در این میان گروه های مردمی با جمع آوری اکسیژن آن ها را به دهلی می فرستند. کمبود سردخانه باعث شده تا نتوانند اجساد را نگه دارند و از بیمارستان مستقیم به محلی که برای سوزاندن اجساد مشخص شده فرستاده می شوند. تصویر بسیار تلخی است. اجساد در فاصله چند متری از هم سوزانده می شوند.

تعدادی از استادیوم ها به بیمارستان صحرایی تبدیل شده اند و دولت کوشش می نماید این بحران را تا دوهفته آینده کنترل کند. نگرانی عظیم من ورود این ویروس به ایران است. امیدوارم مسئولان ایران جلوی پرواز های هند به ایران را بگیرند و مرز های شرقی را کنترل نمایند. در غیر این صورت فاجعه هند ممکن است در ایران تکرار گردد.

وقتی سپر ها زمین گذاشته شدند و دست ها پایین آمد نتیجه اش می گردد همین فاجعه ای که امروز هندوستان با آن دست به گریبان است. متأسفانه دولت توجهی به هشدار کارشناسان درباره موج دوم کرونا نکرد. دکتر نادر مهندسی جراح ایرانی ساکن ایالت کارناتای هند 36 سالی است که در این ایالت زندگی می نماید. او و همسرش که جراح چشم هستند بیمارستانی را در حاشیه شهر بنگلور اداره می نمایند. از دو هفته قبل تعداد زیادی از بیماران کرونایی در بیمارستان آن ها بستری شده اند.

می گوید دولت هند در موج دوم کرونا غافلگیر شد و ظرفیت همه بیمارستان ها تکمیل است: ویروس هندی دوبار جهش نموده و علاوه بر قدرت بالای عفونی، 20 درصد بیشتر از نوع انگلیسی قابلیت سرایت دارد. بیمارستان ما هم درگیر کرونا شده و با وجود اینکه آی سی یو نداریم، اما وزارت بهداشت هند طی دستورالعملی اعلام نمود به دلیل پر شدن ظرفیت همه بیمارستان های دولتی، بیماران کرونایی را پذیرش کنیم. قرنطینه سال گذشته محکم بود و روز های آخر دسامبر یک مورد بیمار کرونایی هم در بیمارستان ما نبود. اما خوش خیالی مسئولان و عادی سازی و رها کردن همه چیز باعث شد تا قرنطینه برداشته گردد. همچنین سینما ها و مجتمع های تجاری باز شدند. از طرف دیگر مراسم مذهبی با جمعیت میلیونی برگزار شدند و کمپین های انتخاباتی برای برگزاری انتخابات در سه ایالت شاقتصادی فعال شد.

همزمان با ورود ویروس انگلیسی به حیدر آباد و بمبئی موتاسیون در این ویروس شکل گرفت و با جهش ویروس این بار ویروس هندی شهر عظیم دهلی را فرا گرفت. دولت در فاصله موج اول تا دوم باید فکر اساسی برای تجهیزاتی مثل اکسیژن و لوازم بهداشتی و تخت های بیمارستانی می کرد، اما همه چیز رها شد.

همواره این نگرانی بود که با تراکم بالای جمعیت و زندگی بسیاری از خانواده ها در اتاق های کوچک در صورت شیوع یک ویروس کشنده به سرعت همه مردم شهر مبتلا می شوند. امروز این واقعیت تلخ را در شهر پرجمعیت دهلی می بینیم. کاهش رعایت پروتکل های بهداشتی توسط مردم و ماسک نزدن باعث شد این ویروس به سرعت مردم را مبتلا کند.

کادر درمان هندوستان با همه وجود مقابل این ویروس ایستاده، اما تعداد مبتلایان آن قدر زیاد است که کاری از دست کسی ساخته نیست. همه امید ما این است که با قرنطینه دو هفته ای و افزایش واکسیناسیون تا 10 روز آینده بتوانیم اوضاع را کنترل کنیم.

بسیاری از کشور ها در حال یاری رسانی هستند و اکسیژن احتیاج اول بیمارستان های هند است. باز بودن جاده ها باعث شد تا این ویروس در ایالت های مختلف پخش گردد و اگر دولت قوانین سختگیرانه ای وضع نکند، فاجعه دهلی در شهر های دیگر هم اتفاق می افتد. فاجعه هند می تواند درس عبرتی برای دیگر کشور ها باشد. اینکه نباید برای برداشتن قرنطینه عجله کرد و برنامه واکسیناسیون همگانی نیز باید زودتر انجام گردد.