سندروم ناتوانی در آروغ زدن (R، CPD): وقتی بدن نمی تواند آروغ بزند چه اتفاقی می افتد؟ - مجله فناوری

آروغ نزدن و عملکرد مری

برای درک بهتر این اختلال، باید ابتدا بدانیم که چگونه مری (esophagus) کار می نماید. در قسمت حلق، عضله ای حلقوی به نام کریکوفارنژیوس (cricopharyngeus) واقع شده است که بیشتر اوقات منقبض است. این انقباض به گونه ای است که شما متوجه آن نمی شوید، اما زمانی که غذا یا نوشیدنی بلعیده می گردد، این عضله برای لحظه ای شل می گردد تا محتوا به راحتی از گلو به سمت مری حرکت کند. وقتی بدن احتیاج دارد گاز را به وسیله آروغ خارج کند، همین عضله دوباره شل می گردد تا گاز به راحتی از معده خارج گردد. اما در افرادی که به اختلال R-CPD مبتلا هستند، این عضله به درستی عمل نمی نماید و گازهای موجود در معده نمی توانند به وسیله آروغ خارج شوند.

علائم و مسائل ناشی از R-CPD

تجمع گاز در معده بخشی طبیعی از فرآیند هضم است، اما زمانی که عضله کریکوفارنژیوس باز نگردد، گاز نمی تواند به طور طبیعی خارج گردد. این مسئله منجر به بروز علائمی مانند نفخ شدید شکم، صدای غرغر در گلو یا قفسه سینه و افزایش فراوری گاز معده می گردد. از همه عجیب تر اینکه بسیاری از افرادی که به این سندروم مبتلا هستند، به یاد نمی آورند که تا به امروز قادر به آروغ زدن بوده باشند.

کاربران سایت های اجتماعی مانند Reddit با اشتراک گذاری تجربیات خود درباره این علائم توانستند به یکدیگر یاری نمایند تا مشکل خود را شناسایی نمایند. دکتر مایکل پیتمن (Michael Pitman)، رئیس بخش لارینگولوژی (laryngology) در کالج پزشکی Vagelos دانشگاه کلمبیا، درباره این شرایط می گوید: جوانان به وسیله رسانه های اجتماعی درباره این موضوع صحبت کردند و به یکدیگر یاری کردند تا بفهمند که همه دچار یک مشکل مشابه هستند و در نهایت به درمان رسیدند.

تشخیص و اشتباهات رایج

بسیاری از افراد مبتلا به R-CPD سال ها با علائم این اختلال زندگی می کردند بدون آنکه تشخیصی برای آن داشته باشند. حتی به اشتباه تشخیص داده شده بود که بعضی از این افراد بیماری هایی مانند سندروم روده تحریک پذیر (irritable bowel syndrome) دارند. اما به گفته دکتر پیتمن، تشخیص این اختلال بسیار ساده است. او می گوید: علائم این بیماری آنقدر شدید هستند و تشخیص آن چنان واضح است که به راحتی قابل شناسایی است.

درمان با بوتاکس: راهکار مؤثر برای R-CPD

اولین توصیف علمی از اختلال R-CPD در سال 1987 انجام شد، اما پس از آن مدت زیادی خبری از پژوهش های علمی درباره این اختلال نبود. تا اینکه در سال 2019، تحقیقی روی 51 بیمار منتشر شد که به طور رسمی نام R-CPD را برای این اختلال معرفی کرد و از اثربخشی یک روش درمانی بالقوه صحبت کرد. این پژوهش نشان داد که تزریق بوتاکس (Botulinum toxin) به عضله کریکوفارنژیوس به همه 51 بیمار یاری کرد تا توانایی آروغ زدن را بازآموزی نمایند. جالب است بدانید که این روش درمانی ممکن است تأثیر دائمی داشته باشد.

بوتاکس معمولاً به عنوان یک درمان زیبایی برای کاهش چین و چروک ها شناخته می گردد، اما در عین حال برای درمان بسیاری از اختلالات عضلانی نیز استفاده می گردد. به علت استفاده گسترده از این دارو، اطلاعات زیادی درباره ایمنی و اثربخشی آن وجود داشت قبل از اینکه برای درمان R-CPD استفاده گردد. دکتر پیتمن می گوید: بوتاکس معمولاً برای اختلالات حلقی استفاده می گردد. فقط کاربردش برای این سندروم نو است.

افزایش آگاهی درباره R-CPD

یکی از مسائل اصلی در درمان این اختلال، نبود آگاهی عمومی است. افزایش آگاهی درباره این مشکل می تواند به طور چشمگیری کیفیت زندگی افراد مبتلا را بهبود ببخشد.

ممکن است آروغ زدن بعد از غذا از دید اجتماعی رفتار مناسبی نباشد، اما اگر بتوانید این کار را انجام دهید، شاد باشید که عضله کریکوفارنژیوس شما به درستی کار می نماید!